Ik heb goed nieuws, want ik ben goedgekeurd voor de Nederlandse APK in een Spaans keuringsstation. Sinds een aantal jaren kan dat, en daar ben ik dus vanmorgen heen geweest. Grappig genoeg roept dat heel veel stress bij me op. En dat is raar, want normaal gesproken ben ik niet zo bang aangelegd.
>.> Kijk de video of lees de tekst onder de video<<
Mijn naam is Ellen de Dreu en al mijn hele leven doe ik dingen die ik spannend vind. Op mijn 25e begon ik mijn eigen eetcafè, zonder ervaring als zelfstandig ondernemer. Ik heb een oud busje gekocht en ben daarmee door Europa gaan reizen. Ik ben natuurlijk al een tijd zelfstandig ondernemer. Ik fiets in mijn eentje door natuurgebieden in het donker en geniet van het licht van de volle maan, etc. En toch roept dan juist deze APK keuring zoveel spanning op.
Daar zit ik me al een tijd over te verwonderen wat dat toch is. Aan de ene kant heeft het ermee te maken dat ik Nederlander ben. De Spaanse overheid werkt anders. Hier hebben ze een dictatoriaal regime meegemaakt en hier is de politie echt nog iets om bang voor te zijn. Dat zijn wij Nederlanders niet zo gewend. Wij Nederlanders zijn natuurlijk allemaal nogal anti-autoritair.
Ik weet nog, vroeger was ik een serveerster in een strandpaviljoen. Een dag had ik allemaal Duitsers op het terras en dan zei ik: “dit zijn de regels, want we hebben het druk.” Dan was het antwoord: “prima, fijn dat je zo duidelijk bent.” En dan kreeg ik daarna meer fooi. De volgende dag legde ik dat uit aan een groep Nederlanders, en dan had ik ruzie, want de Nederlanders vonden de regels allemaal onzin en ze wisten het allemaal beter. Het heeft er dus mee te maken dat ik Nederlander ben in Spanje, in een andere cultuur.
Waar we het nooit over hebben is het feit dat ik niet alleen een Nederlander ben, maar ook een vrouw, en dat ik daardoor dus ook een andere relatie heb tot de overheid. Ik behoor niet tot het legioen mensen die de overheid ter discussie willen stellen. Ik denk dat het democratische systeem iets is dat we moeten koesteren, omdat het ook heel veel vrijheid biedt.
En toch is er ook iets dat wringt tussen mij en de overheid. In de afgelopen eeuwen is de overheid niet netjes omgegaan met vrouwen, om het zacht uit te drukken. Vrij recent nog moest mijn moeder ophouden met werken toen ze trouwde, en voor de wet was ze handelingsonbekwaam.
Als je dat eens probeert voor te stellen, dat al die intelligente vrouwen die dromen hadden, die dingen hadden willen bereiken in hun leven, die werden gewoon thuis opgesloten, en gedwongen om voor hun man en kinderen te zorgen, en verder elke ambitie in de kiem te smoren. Dat heeft natuurlijk ongelofelijk veel leed veroorzaakt.
Dat leed draag ik nog bij me, via mijn moeder, en ook omdat ik de brandstapelangst nog in mijn lijf heb zitten. Ik weet dat als ik mijn mond opentrek, dat als ik mijn eigen waarheid vertel, dat als ik veel geld verdien, dan is dat een gevaar, en dan dreig ik opgesloten te worden.
Zo hebben ze dat in de afgelopen eeuwen veel gedaan met intelligente vrouwen die weigerden te gehoorzamen aan hun mannen; die werden gewoon opgesloten in een gesticht. Dat leed dragen wij nog met ons mee. Dus in alle discussies over de angst voor autoriteit hebben we het er eigenlijk nooit over dat het voor mannen en voor vrouwen heel verschillend is.
Daarom kan ik er des te meer trots op zijn dat ik het toch gewoon doe. Ik ben een solo reiziger, ik leef in Spanje, en ik rijd naar het keuringsstation, en ik ben dan gewoon super blij als ik deze draak ook weer verslagen heb.
Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen zijn. Laat je het me weten? Ik kijk uit naar je reactie. Op het contactformulier staan alle plekken waar je me kunt vinden.
Je kunt ook een gratis Heldinnen coaching sessie met mij boeken!
Kijk voor meer informatie op de website travellingtheroadtofreedom.com
© Ellen de Dreu - alle rechten voorbehouden