De zon schijnt, en toch voel je je rot

Afgelopen vrijdag had ik wat te vieren. Ik had een nieuwe klant voor mijn retraite. Ik wist dat ze in dit restaurant op vrijdag een heerlijke Paella maken, dus ik dacht ik ga mezelf echt even heerlijk verwennen. Wonder boven wonder vond ik een prachtig plekje in de zon. Het eten is heerlijk. De bediening was aardig. Het toetje was verrukkelijk. Het kon allemaal niet beter.

Toen reed ik naar huis en voelde ik me toch heel rot.

>> Kijk de video of lees de tekst onder de video<<

En dan ga ik zitten nadenken. Heb ik goed geslapen. Heb ik iets verkeerd gegeten of gedronken. Heb ik iets verkeerd gedacht. En ineens dacht ik: "Waar ben ik nou toch mee bezig. Ik voel me rot, en ik ga mezelf op de kop geven. Het zal allemaal wel weer aan mij liggen.”

Dat past bij de maakbaarheidscultuur die we in Nederland hebben. Er zijn veel mensen die denken dat je je eigen realiteit creëert met je gedachten, en dat je gedachten je gevoelens creëren. Als je een rotgevoel hebt, dan heb je dus de verkeerde gedachte gehad. Dan ben je er zelf verantwoordelijk voor om andere gedachten te kiezen.

Aan de andere kant hebben vrouwen zoals ik veel last van draken. Draken zijn angsten, twijfels, en onzekerheden. Wij zijn de eerste generatie vrouwen die succesvol kunnen zijn. Wij hebben geen ervaring met veel geld verdienen en succesvol zijn. We hebben geen rolmodellen. Dat levert veel angsten op: de draken. We zijn alles nog aan het uitvinden, omdat het eeuwenlang gevaarlijk was voor vrouwen om succesvol te zijn en veel geld te hebben.

Als we dus tegelijkertijd zelf verantwoordelijk zijn voor hoe we ons voelen, dan zitten we op een plek die de Engelsen zo mooi omschrijven als ‘between a rock and a hard place.” We zitten dus klem tussen een rots en een harde plek: de draken en de maakbaarheidsgedachte. Geen wonder dat zoveel vrouwen burn out raken, of last hebben van stress.

Toen reed ik naar huis en ik dacht: ik doe het gewoon niet. Het is niet mijn schuld. Ik voel me rot. Ja, ik zou me blij moeten voelen door het goede nieuws van eerder vandaag, maar ik voel me rot. Dat is gewoon even wat er is.

De volgende dag had ik ineens een enorme doorbraak. Ik vond een ei van Columbus. Toen dacht ik: "ah, dat overkomt me vaker." Dan voel ik me heel rot, en dan is dat de opmaat naar een doorbraak. Volgens mij heeft dat rotgevoel daarmee te maken gehad.

Voor de volgende keer ga ik dat weer onthouden. Niet wegrennen bij het slechte gevoel. Niet proberen het te laten verdwijnen, maar het er te laten zijn. Misschien krijg ik morgen een doorbraak. Misschien ook niet. Dan is dat gewoon wat er is.

Soms hoef ik er even niet over na te denken waarom ik me rot voel. Ook dat is vrijheid.

Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen zijn. Laat je het me weten? Ik kijk uit naar je reactie. Op het contactformulier staan alle plekken waar je me kunt vinden.

Je kunt ook een gratis gratis coaching sessie boeken!

Kijk voor meer informatie op de website travellingtheroadtofreedom.com