Het grootste probleem van een tiny house


Het grootste probleem van een tiny house

Er zijn heel veel mensen die meer vrijheid zoeken. Er zijn veel mensen die willen ontsnappen uit de prestatiemaatschappij.

Bij veel mensen neemt het de vorm aan dat ze willen leven in een tiny house. Zoals dit huis hier achter me, waar ik alweer een tijdje verblijf. Dit huis is zelfs ‘off the grid.’ Ik ben niet aangesloten op het electriciteitsnet en het waternet.

Deze levensstijl lijkt ideaal, maar is dat ook wel zo?

>> Kijk hier onder de video, of lees de tekst onder de video<<

Mijn naam is Ellen de Dreu en ik heb veel ervaring met deze levensstijl. In 2015 ben ik in een Volkswagen campertje het land uitgereden. Dat was een T4 camper. De T staat voor transporter, dus ik leefde in een busje. Dat is 2,5 jaar mijn huis geweest.

In de jaren daarna heb ik in een caravan gewoond. Die was zo mogelijk nog kleiner, maar die had in ieder geval een gaskachel. Daarna woonde ik nog in een woonark, en in verschillende tiny houses in Spanje.

Deze levensstijl zorgt ervoor dat ik heel veel spullen heb moeten opgeven. Er was een dag dat ik al mijn boeken heb moeten wegdoen, en dat waren er veel. En alle andere spullen waar ik aan gehecht was, heb ik moeten verkopen, of moeten weggeven.

Veel mensen hebben het daarover. Marie Kondo (een belangrijke goeroe op het gebied van ontspullen) is niet voor niets zo populair. Dit zijn de vragen waar mensen het over hebben. Hoe kom je nu van al die spullen af. Hoe richt je een tiny house in.

Het gaat dus heel veel over de buitenkant. Wat we vergeten is dat de binnenkant van het proces veel spannender is.

Je laat namelijk niet zozeer je spullen los, maar je status. In de prestatiemaatschappij is dat echt een ding.

Wij zijn veel bezig met succes en hoe je het kan bereiken, en dus ook met succesvolle mensen en hoe ze al dat geld bij elkaar hebben gesprokkeld dat ze op de bank hebben staan. Onbewust gaan we graag om met succesvolle mensen, en minder met mensen die minder hebben, of die een loser zijn, en we willen in ieder geval zelf ook niet als een loser gezien worden.

Dat is waarom zoveel mensen met handen en voeten vast zitten aan de prestatiemaatschappij, hoe graag we daar ook aan willen ontsnappen. Het zit op het niveau van de identiteit. In Nederland is de vraag niet: wie ben je? Maar: wat doe je? Daar hangt je identiteit aan vast.

Daarom is dat ook zulk plakkerig spul, die prestatiemaatschappij. Het is heel moeilijk om je daarvan los te maken. Het is één ding om je spullen op te geven, het is een ander ding om je verdedigingswal op te geven op grond waarvan andere mensen je kunnen inschatten.

Als jij dus niet meer die statussymbolen hebt op grond waarvan je kunt laten zien hoe succesvol je bent, dan moet je dus echt alles uit jezelf halen. Niet alleen voor de buitenwereld, maar ook voor jezelf.

En dat is echt een ding. De prestatiemaatschappij en de consumptiemaatschappij die zit zo die ingeworteld, dat het echt een reis is om je daarvan los te wurmen.

Daarom is vrijheid niet iets is dat je bereikt als je op een roze wolk gaat zitten. Het is een heel innerlijk proces. Ik vind het ook een boeiend proces, daarom ben ik er al zo vaak mee bezig.

Ik ben benieuwd wat jouw ervaringen zijn. Laat je het me weten? Ik kijk uit naar je reactie. Op het contactformulier staan alle plekken waar je me kunt vinden.

Je kunt ook een gratis coaching sessie met mij boeken!

Kijk voor meer informatie op de website travellingtheroadtofreedom.com

© Ellen de Dreu - alle rechten voorbehouden