Digitale nomade tijdens de pandemie

Opgeven is een optie. Het verhaal over mijn scheiding

In 2018 verschijnt er een artikel in de Marie Claire over opgeven. “Opgeven wordt geassocieerd met falen, maar dat is niet altijd terecht. Je kunt het ook positief bekijken: stoppen met iets wat je niet meer gelukkig maakt getuigt van kracht en moed." 

In dit artikel vertel ik over mijn scheiding. "Ellen de Dreu weet hoeveel moed er nodig is om op te geven. Ze zorgde drie jaar voor haar man, die lijdt aan PTSS. Wanneer hij na intensieve therapie geneest, is bij Ellen de koek op. Een scheiding is voor haar onvermijdelijk...."

Docent aan de universiteit én kroegbaas (1)

Na mijn studie kreeg ik een baan aangeboden als docent aan de Universiteit Utrecht. Het was een kleine en bovendien tijdelijke functie. Om mijn inkomen aan te vullen, begon ik mijn eigen eetcafé in een jachthaven in Heeg. In 1996 verschijnt er een stuk in het universiteitsblad in een serie over arbeidsmobiliteit en flexibele arbeid. 'And now for something completely different.'

Opiniestuk in de Volkskrant '92

In 1992, nog tijdens mijn studie, publiceerde de Volkrant een opiniestuk dat ik geschreven had. Duitsland kreeg de eerste vrouwelijke minister van buitenlandse zaken, maar ze moest al snel het veld ruimen. De pers was broederlijk eensgezind in hun negatieve oordeel over Schwaetzer. In dit artikel betoog ik dat de internationale pers met twee maten meet als het gaat over vrouwen en mannen.

Opiniestuk in de Volkskrant '92

Op 1 mei 1992 - nog tijdens mijn studie aan de Universiteit Utrecht - werd er een opiniestuk van mij gepubliceerd in de Volkskrant. Het gaat over de eerste vrouwelijke minister van buitenlandse zaken in Duitsland. Ik zie een opmerkelijk verschil in de berichtgeving over mannelijke en vrouwelijke politici.